پیام مدیرعامل انجمن هنرهای نمایشی استان خراسان به پانزدهمین جشنواره تئاتر خراسان جنوبی:
دست در دست هم برای پویایی هنر نمایشی که مخاطب را به سالنهای تئاتر میکشاند قدم برداریم
محسن حسین زاده مدیرعامل انجمن هنرهای نمایشی استان خراسان جنوبی در پیامی به مناسبت آغاز پانزدهمین جشنواره تئاتر استان خراسان جنوبی در شهرستان قاینات، بابیان اینکه بیتردید این خواهش که برای مخاطب و برای آگاهی و نشاط جامعه خود تلاش کنیم در ذهنم همهمان هست و باید بیواهمه از قضاوتها برای جامعهای که خود بخشی از آن هستیم قدم برداریم، باید برای رشد و اعتلای تئاتر این استان دوشادوش یکدیگر قدمهایی محکم و استوار برداریم.
به گزارش ایران تئاتر از خراسان جنوبی؛ محسن حسین زاده مدیرعامل انجمن هنرهای نمایشی استان خراسان جنوبی در پیامی به مناسبت آغاز پانزدهمین جشنواره تئاتر استان خراسان جنوبی در شهرستان قاینات، بابیان اینکه بیتردید این خواهش که برای مخاطب و برای آگاهی و نشاط جامعه خود تلاش کنیم در ذهنم همهمان هست و باید بیواهمه از قضاوتها برای جامعهای که خود بخشی از آن هستیم قدم برداریم، باید برای رشد و اعتلای تئاتر این استان دوشادوش یکدیگر قدمهایی محکم و استوار برداریم.
در متن این پیام آمده است:
پانزدهمین جشنواره تئاتر استان خراسان جنوبی به همت هنرمندان که همواره برای روشن نگهداشتن چراغ صحنه نمایش تلاش کردهاند آغاز شد و با به روی صحنه رفتن شش نمایش در سالنهایی که خیلی وقت است راکت و ساکت هستند دوباره پذیرای شورونشاط هنرمندان استان که با فداکاری و شرایط سخت آثار خود را برای جشنواره آماده کردند، بودیم.
در این میان باید سپاسدار همهی این عزیزان بود و خدا قوتى از صمیم قلب به همه آنها گفت.
امید به بهبود شرایط که این روزها پررنگتر شده است و قوت گرفتن شرایطی که اجراهای عمومی دوباره بتواند چشمنواز مخاطبین گردد، آرزوی همه ماست، چه هنرمندان عرصه نمایش و چه مردم خسته از شرایط سخت کرونایی که بیتردید میتوان گفت زندگی همه را تحت تأثیر قرار داده. در این میان مسئله بزرگ این است که آیا در ذهنمان آینده یعنی بازگشتن به همان شرایط پیش از کرونا؟ یا اینکه ما هم در این مسیر دچار دگردیسی شدهایم و قرار است مسیر آینده را جور دیگری بسازیم.
شاید درک اینکه هنر همیشه در تنگناهای مختلف مرهم و راه نجاتی برای آلام بشر است، سخت نیست و باید گفت در شرایط ایجادشده که همه نیاز به بازنگری در نگرشهایمان داریم بد نیست بدانیم هنر میتواند مسیر سخت زندگی را انسانیتر کند. پس بیراه نیست اگر در این مسیر با کوشش و تلاش بیشتر و کنار گذاشتن خودخواهیها، سعی کنیم با آشتی دادن مخاطب باهنر تئاتر که زندهترین و پویاترین هنر است، روحی تازه در جامعه خموده و خسته خود بدمیم. هرچند همیشه جشنوارههای تئاتر متهم به این هستند که در آثار حاضر در جشنواره مخاطب کمتر در نظر گرفته میشود و بیشتر سلیقه داوران و شرایط جشنواره مدنظر است اما باید پذیرفت که جشنوارهها جدای از اجراهای عمومی برای مخاطب نیستند و آنچه برای مخاطب ساخته میشود در منظر جشنواره باید به رقابت بنشیند.
بیتردید این خواهش که برای مخاطب و برای آگاهی و نشاط جامعه خود تلاش کنیم در ذهنم همهمان هست و باید بیواهمه از قضاوتها برای جامعهای که خود بخشی از آن هستیم قدم برداریم.