اجرای عراق در اربعین حال و هوایی وصف ناشدنی داشت

به گزارش تئاتر خراسان جنوبی، مجتبی والی نژاد از آن دست کارگردان هایی است که خود را مدیون به انقلاب و موظف به پاسداشت انقلاب و آرمان های آن می داند.

از این رو که در کارنامه ی هنری او بیشتر رنگ و عطر شهادت و دلاوری و پاسداشت خون شهیدان به چشم می خورد و هنوز که گردوغبار مطهر آن سرزمین آسمانی بر لباسش نشسته و آن حال و هوا در ذهنش مرور می شود، خواستیم گفت و گویی با او ترتیب دهیم تا ما هم با روایات و خاطراتش در این سفر روحانی بیشتر آشنا شویم.

«با سلام. مجتبی والی نژاد هستم. 6 ساله که دارم به صورت حرفه ای تئاتر رو دنبال می کنم.امسال برای راهپیمایی بزرگ اربعین در کربلا دو نمایش «حبیب» و «سربند آخر» را به عنوان کارگردان اجرا کردم. نمایش «سربند آخر» با 4 اجرا در شهر مقدس کاظمین در ایام اربعین حسینی با موضوع پیاده روی اربعین با بازی  خودم و سید مرتضی دهشیبی و نمایش "حبیب" با 3 اجرا در شهرمقدس کاظمین با موضوع پیاده روی اربعین  و کارگردانی بنده به اجرا رسید.این نمایش ها در غالب کاروان هنرمندان اعزامی حوزه هنری خراسان جنوبی به کاظمین و با حمایت موکب فرهنگی هنری آل یاسین توسط گروه هنری عصر هنر، 21 و 22 مهر 1398 در خیابان صاحب الزمان روبروی حرمین کاظمین با حضور جمع کثیری از عزاداران اهل بیت اجرا شد. در مورد نمایش خیابانی «حبیب » در شهر کاظمین که  به مدت ۵ شب به اجرا در آمد ، مهمان ویژه این نمایش معاون فرمانده حشدالشعبی کشور عراق بود. نویسنده این نمایش آقای محسن حسین زاده بودند که در به ثمر نشستن زحمات گروه بسیار نقش داشته و به نوعی اجراها مرهون لطف و مساعدت ایشان بود. 

اجراها در کاظمین امسال متفاوت تر از سال قبل بود . چرا که سال قبل اولین تجربه نمایشی خارج از کشورم بود و با محیط عراق آشنا نبودم ولی امسال با تجربه ای که داشتم توانستم با کمک استاد محسن حسین زاده و دوست عزیزم سید مرتضی دهشیبی بهترین اجرا را داشته باشم. همانطور که گفتم این تجربه دومم بود و از این بابت خیلی خوشحالم که توانستم برای بار دوم نمایشی را آماده کرده و به اجرا برسانم و جا دارد که از استاد عزیزم جناب آقای محسن حسین زاده تشکر فراوان را داشته باشم که واقعاً من را در جهت اجرای این نمایش  یاری کردند و دست مریزادی هم به سید مرتضی عزیز که علیرغم مشکلات فراوانی که داشت،  بازی در این نمایش را قبول کرد و با تمام وجود کمکم کرد تا نمایش ها به بهترین نحو اجرا شوند.در واقع  باید گفت اگر لطف خداوند متعال و حضور  سید مرتضی دهشیبی نبود این نمایش ها اصلا اجرا نمی شد.
در پایان دوست دارم بگویم که برای من نوکری در این آستان افتخار بزرگی بود که توانستم در کنار خدام اباعبدالله اثر هنری هرچندکوچکی برای زائران آقا اباعبدالله را به اجرا برسانم. »