جای خالی برخی گونه های نمایشی بر روی صحنه احساس می شود

سید محمد حسین خراشادی زاده: در این چند سالی که دوباره به فضای نمایش و بازیگری بازگشته؛ وقتی نیست که او را ببینی و چیزی جز لبخند و انرژی مثبت تحویلت ندهد. مرا به دیدن تمرینش دعوت کرد و بعد از پایان تمرین فرصتی شد تا گپی کوتاه با هم بزنیم.
مرتضی احمدی از آن دسته از بازیگران و کارگردان هایی است که بعد از وقفه ای چندساله دوباره نمایش و بازیگری را با قدرتی بیشتر از سرگرفته. سال 1381 به صورت جدی نمایش را در انجمن هنرهای نمایشی بیرجند با نمایش "قهوه قجری" به کارگردانی مهدی صولتی  شروع کرده سپس در جشنواره تئاتردانشجویی دانشگاه فردوسی مشهد شرکت کرده است. همچنین در اولین جشنواره تئاتر استان خراسان جنوبی حضور داشته است. اما تقریبا از سال1386بخاطر مشغله های کاری و تحصیلی از فعالیت در حوزه تئاتر فاصله گرفته تا در سال 1394 با دعوت هادی ارضی و با بازی در نمایش "خاطرات پاییزی یک ربات" دوباره بر روی صحنه تئاتر بیرجند دیده شد. سپس درنمایش  کمدی "عمارت کادری" به نویسندگی وکارگردانی هادی محسن زاده بعنوان بازیگر و بازیگردان و در نمایش "کافه سایه" با کارگردانی مشترک مهدی مسروری و عارف موحد به ایفای نقش پرداخت.

گفت و گو را با سوالی در مورد معرفی نمایش جدیدش شروع می کنم. در ابتدا دوست دارم به معرفی نمایشنامه و نمایشی که در حال تمرینش هستی بپردازید؟
_ در خصوص متنی که در حال حاضر مشغول به کار و تمرین هستیم باید بگم که اسم این نمایش نامه "خفه شو عزیزم" هست؛ به نویسندگی استاد محمد صالح علا که کارگردانی این کار را به‌صورت مشترک بنده و هادی ارضی به عهده داریم. بازیگران اینکار  پروین طالبی و خودم هستیم و فائزه حجازی مدیر صحنه این نمایش است. 

هر کارگردان برای انتخاب نمایشنامه ملاک هایی را مدنظر دارد. ملاک و هدف شما و هادی ارضی از انتخاب متن چه بوده؟
_ در خصوص متن نمایش باید بگویم این متن به تازگی انتشار پیدا کرده و خوشبختانه هنوز هیچ اثر نمایشی از این نمایشنامه به روی صحنه نرفته. فضای نمایش به شدت آوانگارد و غیرمتعارف با باورهای متعارف در جامعه است که این ویژگی برای خودم خیلی جذاب بود. نمایش در مجموعه ای از تضادها و غافلگیری ها اتفاق میافتد و در برخی موقعیت ها طنز تلخی را ارائه میدهد.

آیا شرکت در جشنواره تئاتر استانی هدف تولید این اثر نمایشی برای تو و هادی ارضی بوده؟
_ هدف من و گروهمان از این نمایش در ابتدا اجرای عموم هست و اینکه مردم شهر بیرجند با این گونه از تئاتر،که شاید به نوعی تازگی داشته باشه همراه کنیم . اما از سوی دیگر اگر شرایط مهیا باشد برای حضور در جشنواره تئاتر استانی، حتما کار را ارائه خواهیم کرد.

رابطه بین مردم و تئاتر را در بیرجند چطور میبینی؟
_ ما برای جلب تماشاگر و حامی به شدت نیاز به تنوع درکارهای نمایشی داریم. به عنوان مثال تئاتر کمدی و یا تئاتر موزیکال و خیلی از گونه‌های نمایشی دیگر که سال‌هاست جای خالیشان در فعالیت‌های نمایشی ما حس میشود. این روزها بیشترین فعالیت های نمایشی خلاصه شده در گونه های نمایشی مانند درام و یا ملودرام که البته خوب است ولی دلیلی بر نگاه به سایرگونه های نمایشی نیست. 

به عنوان سوال پایانی این گفت و گو؛ وضعیت حمایت از تئاتر و توجه به هنرمندان رو چطور می بینی و راهکاری پیشنهادی تو برای بهبود وضعیت هنرمندان و تئاتر در بیرجند چیه؟
_ حمایت از تئاتر چه به عنوان اسپانسر و چه در شکل‌های دیگه در حال حاضر اصلا وجود نداره. صرفا کمک هزینه هایی که برای اجرای عموم توسط انجمن هنرهای نمایشی در اختیار گروه های نمایشی قرار میگیرد. فقط میتوانم امیدوار باشم که مسئولین و نهادهای مرتبط به فکر این موضوع باشند. گردش مالی در حوزه تئاتر این شهر به شدت معیوب هست و بهتره بگم اصلا وجود نداره که این موضوع باعث دلسردی بسیاری از هنرمندان می‌شود.

اما من تقصیر رو متوجه خودمان میدانم که خیلی کم کاری کردیم و اگر کیفیت و کمیت نمایش ها رو بالا ببریم مطمئنم اتفاق های خوبی در انتظار تئاتر شهر بیرجند خواهد بود.